Ferda Uslu

  Hiçliğin Kalbindeki Mutlak Doluluk Hiçlik , bu kelimeyi duyduğunuzda zihninizde ne canlanıyor? Çoğumuz için bu kelime korkutucu bir boşluğu, karanlık bir yok oluşu veya anlamın tamamen yitirildiği bir durumu çağrıştırır. Hayatımızı "bir şeyler" inşa ederek, "biri" olmaya çalışarak geçiririz. Bu yüzden hiçlik, varoluşsal çabalarımızın antitezi gibi görünür. Advaita Vedanta öğretisinin 20. yüzyıldaki en güçlü seslerinden biri olan bilge Nisargadatta Maharaj , bu kavrama tamamen farklı bir yerden bakar, hakikatten; "Hiçlik", korkulacak bir boşluk değil, aksine her şeyin kaynağı olan Mutlak Gerçeklik'tir ( Parabrahman ). Peki, nasıl olur da hiçlik, her şey olabilir? Zihnin Sınırları ve Formların Dünyası Maharaj'ın, zihnin doğasını anlamakla işe başlar. Zihnimiz yalnızca nesneleri, formları, nitelikleri ve zıtlıkları (iyi-kötü, var-yok) kavrayabilir. Zihin, tutunacak bir nesne arar. Formu ve niteliği olmayanı kavrayamadığında, onu tanımlayamaz ve ona...

  Bölüm 2-  Bağırsağın Unutulan Hafızası Bağırsak yalnızca bir sindirim sistemi değil; aynı zamanda görünmeyeni saklayan, gizliyi tutan bir kabirdir. Bu kabir canlıdır; nefes alır ama konuşmaz. İçinde gömülü olanlar yalnızca yiyeceklerin kalıntısı değildir. Bastırılmış sesler, susturulmuş haykırışlar, zamanında söylenememiş sözler, hissedilip bastırılmış duygular… hepsi burada sessizce yatar. Ve biz, bedenimizin bu en derin yerinde unuttuğumuzu sandığımız her şeyi aslında hâlâ taşırız. Daha da üzücüsü, kendimizi bu birikim yani geçmiş sanmamızdır. Bu iç toprak, doğumla birlikte şekillenmeye başlar. Ancak neyle beslendiği yalnızca fiziksel değil, duygusaldır da. Sevgiyle mi karşılandın, kucağa alınmadan mı bırakıldın? Dokunuldun mu, yoksa görmezden mi gelindin? Bütün bu ilk temaslar, bağırsaktaki ilk kayıtları oluşturur. Ama bu kayıtlar zamanla birikerek bir örtüye, bir katmana, bir suskunluğa dönüşür. Ve bir noktadan sonra bu yer bir mezarlık gibi davranmaya başlar. Bu mezarın...